Diederik van der Hoeven lijkt ons morele standpunt te steunen, maar vraagt zich af of dit wel praktisch toepasbaar is. Maar wij hebben juist ons standpunt over bijmenging van biobrandstoffen verhard vanwege de praktische consequenties van het biobrandstoffenbeleid van de EU. Daarom wil ik nu iets meer zeggen over onze activiteiten.
Eerdere columns over de food/fuel problematiek verschenen op 14 november, 16 november, 18 november en 20 november.
De inzet van Oxfam Novib voor duurzaamheid
In zijn laatste stuk gaat Diederik van der Hoeven voorbij aan wat Oxfam Novib heeft gedaan om de duurzame ontwikkeling van bio-energie te bevorderen. In 2006 waren wij lid van de commissie-Cramer die maatstaven op allerlei terreinen heeft ontwikkeld voor duurzaamheid. Ik vind dit resultaat nog steeds een mijlpaal, al was het alleen maar doordat alle partijen er tot het eind toe bij betrokken zijn gebleven. De zogenoemde Cramer-citeria hebben hun weg gevonden in internationale processen als de Ronde Tafel voor Duurzame Biobrandstoffen. We doen ook actief mee aan de ontwikkeling van een ISO standaard voor duurzame bio-energie, een proces waarbij vijftig zeer uiteenlopende landen betrokken zijn, die proberen het eens te worden over maatstaven en indicatoren voor duurzame bio-energie. U hoeft me niet op mijn word te geloven, u kunt het vragen aan de leiders van het secretariaat van dit proces, Arnaldo Walter uit Brazilië en Hans Nordstrom uit Zweden, als u twijfelt aan mijn persoonlijke inzet voor dit gemeenschappelijke resultaat (hans.nordstrom@live.se, awalter@fem.unicamp.br).
Grote hoeveelheden tegen de laagst mogelijke prijs
Oxfam Novib neemt bovendien actief deel aan brede duurzaamheidsinitiatieven bij producten als palmolie, cacao en aquacultuur. Ons werk gaat voornamelijk over verbetering van landbouwmethoden, voor bio-energie en andere doeleinden. Maar dit is het probleem. Toekomstbeelden over braakliggende gronden, afval en reststoffen zijn puur hypothetisch. In een onderzoeksrapport dat wij zullen publiceren op maandag 26 november komen wij tot de stellige conclusie dat de economische en politieke krachten achter grote hoeveelheden biobrandstoffen werken in de richting van biomassateelt voor energie in ontwikkelingslanden. Ons huidige beleid is eenvoudig niet gericht op gebruik van braakliggend land waar Diederik het over heeft, maar op het produceren van grote hoeveelheden tegen de laagst mogelijke prijs.
Oxfam Novib reageert op praktische ontwikkelingen
Als boeren in Kenia of de Filippijnen hun land verliezen door onze biobrandstoffenhonger, dan bieden hypothetische verhalen over mogelijke teelt in Europa weinig troost. En onze campagne van dit moment is ingegeven door zulke praktische effecten. Je hoeft maar te kijken naar de reacties van de biodiesel- en bio-ethanolproducenten op de voorstellen van de Europese Commissie om het gebruik van biobrandstoffen uit voedingsmiddelen aan banden te leggen, om te zien dat we gelijk hebben. De enige manier waarop de biobrandstoffenindustrie kan voldoen aan de bijmengverplichtingen van de EU is met eerste generatie biobrandstoffen, zonder enige bepaling over voedselzekerheid of landgebruik.
Het zou naïef zijn als Oxfam Novib dit debat over duurzame bio-energie voortzette als de markt er volkomen aan zou voorbij gaan. Alleen als er de wil is om goede van slechte biobrandstoffen te onderscheiden, kunnen we in de praktijk maatstaven gaan aanleggen zoals we hebben ontwikkeld in de commissie-Cramer.